Leo Vroman

Gisteren, 22 februari 2014 is de grote Nederlandse dichter (en tekenaar!) Leo Vroman overleden. Ook hij heeft een steentje bijgedragen aan De Schone Zakdoek, zij het dat hij op het moment dat zijn gedichten er in geplaatst werden al uit Utrecht was weggevlucht naar Engeland.
Het gaat om De Schone Zakdoek nr. 4 (1941) waarin twee gedichten, Lurk demonstreert... en Ik zoek... . Van laatste hier een bescheiden verbeelding:

Ecriture automatique

In de vorige post werd kort melding gedaan van een tentoonstelling van Utrechtse surrealistische schilders in Parijs 1933. Deze werd door Willem Wagenaar georganiseerd, en bevatte naast werk van hemzelf ook dat van Willem van Leusden, Joop Moesman, Louis Wijmans en P. Terpstra. Bedoeling was op deze manier aansluiting te maken bij de internationale surrealistische beweging die toen op zijn hoogtepunt was, maar dat mislukte door gebrek aan belangstelling.

Gefascineerd door dit gegeven maakte ik de strip 'Ecriture Automatique', met in de hoofdrol André Breton, voor Utrechts beeldblad De Inktpot in 2004. Hierin een mogelijke verklaring voor het falen van de tentoonstelling. Zie hieronder.
(NB documentatie van de strip is niet historisch accuraat)

Op de voorkant van De Inktpot waarin de strip werd afgedrukt staat (helemaal beneden) een detail van het hoofdkantoor van de Nederlandse Spoorwegen. Hier had surrealist Joop Moesman in de jaren 30 een dayjob als ambtenaar. Zijn taak o.a. het beletteren van dienstregelingen.

Cover van De Inktpot #2 (2004)