dinsdag 7 januari 2014

De redactieruimte

De Schone Zakdoek werd in de jaren dat ze bestond samengesteld in Bemuurde Weerd Oostzijde 5, waar Gertrude Pape en later ook Theo van Baaren boven een winkel woonden. De dichter Ad den Besten beschreef het als: "‘Zo'n lange donkere pijpenla als die bovenverdieping [...], volgepakt met boeken en allerhande vreemde voorwerpen, heb ik van m'n leven niet meer gezien. Vergeet daarbij niet de vele wonderlijke sculptures, maskers, voorouderbeeldjes uit Afrika, Australië, Indië, die je van alle kanten aanstaarden." Hier kwam de groep vrienden en medewerkers ook bijeen, meestal op maandagen, om met elkaar van gedachten en werk te wisselen.
Letterlijk een surrealistische hotspot van Utrecht dus.
Het pand is helaas begin jaren 60 van de vorige eeuw gesloopt en wat er nu op deze plek staat is te lelijk om te onthouden, laat staan om dit enige monumentale status te geven. Dat zouden we hooguit kunnen doen aan de vers restaureerde historische kademuur, enkele meters van nr. 5 vandaan. Op de plek waar deze op 15 oktober 2013, 70 jaar na het verschijnen van De Schone Zakdoek nr 31/32,  het tijdens een niet eens zo zware storm begaf. Misschien door het aanbrengen van een beeltenis als deze, een profetische lino van Louis Lehmann uit ditzelfde nummer? Met een nog rechtopstaande boom, de angstig wegvluchtende vogel, en die cyclopisch vanuit het grachtwater opgestoken middelvinger...

lino van Louis Lehmann 1943


Bemuurde Weerd OZ 5 begin 20ste eeuw

Bemuurde Weerd OZ 5 in 1942

Bemuurde Weerd OZ 5 in 2014, aan de kade is nog het
herstelwerk na de instorting van oktober 2013 te zien

Geen opmerkingen:

Een reactie posten